ÇOK ZOR DEĞİL Mİ ŞU FOTOĞRAFA BAKMAK... BİR DE HİKAYEMİZİ DİNLESENİZ. GÖRMEYE, DUYMAYA DAYANAMADIKLARINIZI, BİZ HER ZERRESİNE KADAR YAŞADIK!
Kayıtlar
EVLADINI KAYBETMEK!
Allah sıralı ölüm versin” denir ya hani sıranın çok acı bir şekilde bozulmasıdır evlat acısı... Kendi ellerine doğan çocuğu, kendi ellerinle toprağa vermektir. Eşini kaybedersin “dul” denir, eğer bir çocuksan ve anneni ya da babanı kaybedersen “öksüz, yetim” olursun. Çocuğunu kaybetmiş bir anne-babaya ne denir? İsim verilemeyecek kadar büyük bir acıdır, evlat acısı… Evladını kaybetmek bir milattır yaşamında. O andan itibaren hiçbir şey eskisi gibi olamaz. .. O anne-babanın bakışları hiçbir bakışa benzemez! Donuk bakarsın dünyaya, katılaşırsın, Gümsemelerin sahtedir artık. Gözyaşlarını içine akıtmayı öğrenirsin... Büyük bir kısmın uçup gitmiştir. “Gözle görülebilen tek şey acıdır.” “Ateş düştüğü yeri yakar” denir ya… Yakıyor… Çevreyede küçük kıvılcımlar sıçrar. Bazıları söner zamanla, o zaman elersiniz "sığ!" insanları hayatınızdan biir bir... Bazıları da kor halinde için için yanmaya devam eder kalplerde... Ama asıl ateşin düştüğü yer hiç sönmez, hafiflemez...
❤ 24.01.2017 ❤ ANNE OLUNCA, ANNEMİN DEĞERİNİ DAHA İYİ ANLADIM , KARŞILIK BEKLEMEDEN SONSUZ FEDARKARLIK NASIL OLURMUŞ ÖĞRENDİM, KARŞILIKSIZ SEVGİ NE DEMEKMİŞ, BURNUMUN DİREĞİ NERESİYMİŞ ÖĞRENDİM, YAŞADIĞIM ONCA SIKINTIYA RAĞMEN ONLARA KAVUŞMAK İÇİN HARCADIĞIM ÇABAMIN NE KADAR DOĞRU OLDUĞUNU ANLADIM. O KÜÇÜCÜK BEDENLERİNİZ BENİM EN ZAYIF NOKTAMMIŞ , ANNELİK DUYGUSUNU YAŞAYABİLECEK MİYİM DİYE DÜŞÜNÜRKEN BEN ÇOK ÖZEL ANNEYMİŞİM MEĞER. HANGİ ANNENİN EVLADI CENNETİ GARANTİLEMİŞTİR Kİ, HANGİ ANNE İMANLI BİR ŞEKİLDE ÖLDÜKTEN SONRA EBEDİ OLARAK EVLADIYLA BİRLİKTE OLACAKTIR AHİRETTE, HANGİ ANNENİN EVLADI ANNE BABASINA ŞEFAAT EDECEKTİR. HAYATIMDA ALDIĞIM EN MÜKEMMEL HEDİYEYMİŞSİNİZ RABBİMDEN, YANIMDA OLSANIZ DA OLMASANIZ DA BEDENİME BIRAKTIĞINIZ EN GÜZEL İMZASINIZ ❤ CENNETE İNŞAALLAH BİRLİKTE GİRECEĞİMİZ ANAHTARIMSINIZ. SİZİ ÇOOOOOK SEVİYORUM CANIM YAVRULARIM ❤
Dışarıdan nasıl göründüğümü bilmiyorum ama içeride işler hiç iyi gitmiyor! Adını koyamadığım berbat bir hisle uyanıyorum her sabah. Yorgun, bitkin, huzursuz,üzgün... Bu histen kurtulmak için olabildiğince çabuk dışarı atıyorum kendimi. Olmuyor! Akşam olsunda diyorum belki birşeyler düzelir. Oysa genelde akşamları işler daha kötüye gider, farkındayım. Akşam olduğunda geceyi bekliyorum çaresiz. Gün bitiyor... Hadi biraz yatayım da belki sabah güzel uyanırım diye gömülüyorum yatağa. Günün en güzel anıda, o an oluyor. Hiçbirşeyin değişmeyeceğini bile bile gelecek güne dair umut beslemek! Umut bile değil hatta ufak bir temenni. Kendimi iyi hissederek güzel uyanma temennisi. Olmayacağını bile bile! Uzayıp gidiyor işte bizde buna yaşamak diyoruz...
Canım Oğullarımın Mezarları Yapıldı...
Ağır bir sancı, Gönlümde birikip de dilime dökülmeyen... Cümleler hafif kalıyor yaşanılanların ağırlığı karşısında. Tarifsiz duygular, acılar içinde canımın yandığı yerdeyim!
BUĞDAY TANELERİME 🌾 🌾 Bekle Kar Altında Kalan Buğday Tanesi, Yine Onun Sularıyla Yeşereceksin. Göz Yaşların Çare Değil Ağlama Büyü! Başını Dik Tutabilirsen Boy Vereceksin. Her Yanında Allı Morlu, Güller Açar Türlü Türlü, Bu Fırtına Dünden Belli. Baş Edeceksin! Korku Kar Eylemez Bir Kez Yola Düşene, Sen Bir Aşkın İçindesin Yaşayacaksın! Dört Yanını Börtü Böcek Sarsa Ne Çıkar, Toprağa Sıkı Sarıl Başedeceksin..!